" หากการเดินทางไม่หลงทาง ใยจะรู้ถึงเส้นทางแห่งใหม่ " คำปลอบประโลมใจ ยามที่ จุดหมายที่จะไป กลับกลายเป็นคนละแห่ง ภูชี้ฟ้า ที่เห็นสวยงาม นั้น ส่วนใหญ่เป็นรูปในตอนเช้ามืด มีหมอก และแสงอาทิตย์ กำลังโผล่ขึ้นมาโลมเลีย ทั่วภูเขาทั้งประเทศไทย และ สปป.ลาว รูปภาพเหล่านี้จึงไม่ได้มีความสวยงามตามท้องเรื่อง แต่จะเป็นมุมมองที่ ไม่ค่อยได้มีใครเก็บภาพมามากนัก เย็นวันนั้น ยังไม่มีที่พักใดๆ ที่จะลงปักหลัก เพราะเจ้าหน้าที่ของ วนอุทยานภูชีฟ้า ไม่มีใครอยุ่ในที่ทำการสักคน สถานที่กางเต๊นท์ก็บอกไม่ชัดเจน หรือ ไม่มีเลย ต้องขับรถลงไปด่านแรก และเป็นที่พักที่แย่ที่สุดในทริปการ #ท่องเที่ยวเชิงโดดเดี่ยว ในครั้งนี้ ห้องน้ำ ห้องสุขา พื้นที่กางเต๊นท์ สกปรก เหมือนกับนอนในสถานที่ทิ้งขยะที่ไหนสักแห่ง คืนนั้น เป็นคืนที่รุ้สึกว่าหนาวที่สุดในทริปการเดินทาง ทั้งๆที่ ลมไม่แรงมาก น้ำแข็งราคา 10 บาท ที่พ่อเม่นตามหา ทำให้รู้จักร้านอาหารที่ฝากท้องไว้ทั้งช่วงบ่ายและเช้าของอีกวัน แม่ค้าเล่าให้ฟังว่า ปีนี้ เป็นปีที่หนาวมากๆ มีแม่คะนิ้ง อุณหภูมิ ติดลบ 3 องศา นี่ขนาดไม่ติดลบ ยังหนาวขนาดนี้
" หลงทาง ไม่เสียเวลา หลงมา ภูชี้ฟ้า กลายเป็นเรื่องดี "
