โรงเรียนของหนู

เมื่อใดที่ได้เดินทางไปดอยอินทนนท์ แทบทุกเช้าจะต้องเดินผ่านหน้าโรงเรียนบ้านขุนกลางในช่วงเวลาที่เด็กนักเรียนของหมู่บ้านเข้าแถวเคารพธงชาติก่อนเข้าชั้นเรียน แสงแดดอุ่นๆสาดส่องช่วยผ่อนคลายความหนาวเย็นจากอุณหภูมิที่ต่ำกว่าเลขตัวเดียว ผมผ่านหน้าโรงเรียนนี้หลายปีและหลายครั้ง ตั้งแต่เป็นอาคารไม้ จนกระทั่งเป็นตึกทั้งหลัง เด็กหลายคนเติบโตเป็นผู้ใหญ่วัยทำงาน แต่สิ่งหนึ่งที่ยังไม่เปลี่ยนคือ ต้นพญาเสือโคร่งหน้าโรงเรียนแห่งนี้ (ช่วงถ่ายภาพยังไม่บาน) มาดอยอินทนนท์แรกๆนั้น มีความกระตือรือล้นที่จะขึ้นยอดดอยสูงสุดในประเทศไทย แต่ปีล่าสุด รู้สึกไม่อยากขึ้นไป ไม่ใช่ไม่ดี ดีมากๆ บนยอดดอยมีสภาพพื้นที่ที่เป็นเอกลักษณ์คล้ายเทือกเขาหิมาลัย อยู่ได้ทั้งวันก็ไม่รู้สึกเบื่อ แต่ด้วยความที่ขี้เกียจขับรถขึ้นลง จึงนั่งรากงอกแถวๆเต๊นท์ จะออกมาถ่ายภาพก็ช่วงเช้ากับเย็น มองดูความเปลี่ยนแปลงของหมู่บ้านทุกๆปี นี่คือ วิถีการท่องเที่ยวในรูปแบบของผม ต้นฤดูหนาว/2563